O semanario Sermos Galiza dedica esta semana o seu A Fondo á cuestión do antimilitarismo, e dentro do especial podedes ler esta entrevista que colectivamente respondimos as xentes do Espazo Aberto Antimilitar:

- Desde a suspensão do serviço militar obrigatório, a presença social do discurso antimilitarista parece ter minguado. Deixou de ter sentido?

Certamente coa desaparición do SMO o discurso antimilitar clásico perdeu forza, mesmo até diluirse, porén nunca deixou de ter sentido. Continuamos vivindo nun mundo fortemente militarizado, e o estado español é un bo exemplo. Era, no ano 2014, a sétima potencia mundial en exportación de armamento. Posúe, ano tras ano, un gasto militar desorbitado, que adoita triplicar ou cuatriplicar o orzamentado. Continúa a ser membro de OTAN e apostando por unha política internacional claramente intervencionista, con presencia na actualidade en seis zonas do mundo. E non podemos esquecer, dende logo, o seu papel no interior do estado: existen amplos territorios totalmente militarizados, principalmente en Andalucía ou Canarias. O exército é o segundo propietario de terras a nivel estatal, adicadas moitas delas á especulación inmobiliaria, e aínda así continúa a ocupar terreos comunais, do que temos bo exemplo en Galiza.

Por primeira vez dende o considerado inicio da crise, o governo incrementa a cantidade inicial (que previsiblemente, como é habitual, rematará sendo un 30% maior) de cartos destinados ao gasto militar.

É especialmente relevante o aumento do gasto adicado a I+D militar (medra un 43.5% repecto ao 2014), aínda que son os "Programas Especiais de Armamento" (PEAS) e as operacións militares no exterior os principais destinos do orzado.

Estas datos, entre outros,  proporciónaos o Centre d'Estudis per la Pau Delàs no seu novo informe  “Inercia, despilfarro y engaño en el gasto militar. Análisis del presupuesto de defensa español del año 2015" que podedes ler aquí.

Un año más nos disponemos a recordar la muerte de Mohandas Gandhi como inspiración para seguir trabajando por un mundo justo y libre desde la inspiración de la Noviolencia. En esta ocasión hemos preparado algunos actos lúdicos y reflexivos relacionados con el aumento de la militarización en la sociedad tanto en su vertiente castrense como en la policial. Estas reflexiones desembocarán en el jucio seguido contra uno de nuestros integrantes por manifestarse en contra de la violencia y en favor de la Paz.

Programa:

Sábado 31 de diciembre. Centre Sociocultural Margalló, Elx

- 17’00 h. Maniobras por la Paz. Habrá confección de pancartas, creación de poemas y diseño de pequeñas obras de teatro

- 20’00 h. Tertulia: "Libertad y seguridad: Sociedad y Fuerzas Armadas, Ley de Seguridad Ciudadana". A esta tertulia hemos invitado a miembros de partidos políticos de diferentes tendencias, movimientos sociales y sindicatos policiales, si bien solo algunos de ellos han confirmado su asistencia a día de hoy.

Martes 2 de febrero. Puerta principal de la Ciutat de la Justícia d’Elx

Nos anos trinta do século XX, as tensións sociais e a violencia política estaban aumentando no contexto da profunda crise económica desa década. A loita de clases, o expansionismo imperialista, o ascenso dos rexímenes totalitarios, as guerras nacionais ou o rearme militar eran expresións desta deriva que conducirá en poucos anos á Segunda Guerra Mundial.

O C.S. Fuscalho organiza o sábado 20 de decembro unhas Xornadas Antimilitaristas nas que participaremos a xente do Espazo Aberto Antimilitar.

Nesa data proxectarase o documental: "Ken-MOC de Bilbo" que logo dará paso a unha palestra/debate que leva por título: "25 anos de insubmisión na Galiza".

Durante o desenvolvemento das xorndas permanecerá exposta a mostra de fotos "Movemento de insubmisión en Vigo".

O Grupo Antimilitarista Tortuga emitiu un comunicado de denuncia do ataque cometido polo exército español contra as embarcacións de Greenpeace que tentaban bloquear o inicio das prospeccións petrolíferas nas costas canarias. Unha nova actuación do exército en defensa dos intereses de empresas, agora xa non en lugares lonxanos como o Pacífico ou Afaganistán, senón dentro mesmo do territorio estatal.

Segundo a nova publicada polo xornal Público, a Policía Militar estivo instruíndo oficiais e tropa do "Regimiento de Caballería Ligero Acorazado Lusitania nº8", o mesmo que participou no fallido golpe de estado do 23F de 1981, en exercicios de "control de masas".

Segundo unha fonte entrevistada polo mesmo xornal: "Rumoreábanse e sospeitábanse moitas cousas da finalidade destes exercicios, que eran absolutamente estraños tendo en conta as características do Regimiento Lusitania, que é unha unidade acorazada, é dicir, de blindados. O que opinaba a xente é que todos os días se ve moita tensión na rúa, que hai moitas revoltas... entón pénsase que se a Policía se vise desbordada, entón, e ao amparo da Constitución, as Forzas Armadas son as que teñen que tomar automáticamente o mando

Ao longo das xornadas organizadas tanto en Vigo como Morrazo sobre antimilitarismo e historia da insubmisión nestes últimos meses, xurdiu sempre o cuestionamento dos froitos daquel movemento, á marxe da posible precipitación da fin do servizo militar obrigatorio, e a dúbida de se deixou ou non algún pouso real na sociedade.

Esta mesma semana, no semanario catalán La Directa podemos atopar unha resposta, por parte dun membro do movemento de oposición ao Pla Caufec encausado pola súa loita contra este proxecto urbanístico: "Viñamos doutras experiencias políticas, mirabamos cara Itoiz (en Navarra, onde houbo unha grande oposición a un encoro); viñamos da insubmisión ao exército e comozamos a practicar outro tipo de oposición. Queriamos visibilizar o conflito na rúa e puxemos en marcha accións de desobediencia civil non violenta".